‘Het zit tussen je oren!’
Het is vaak niet de meest gelukkige uitspraak, vooral omwille van het impliciete oordeel. Maar er zit veel waarheid in. Wat tussen onze oren in ons brein gebeurt, is enorm bepalend en tegelijk zeer ongrijpbaar.
‘Het zit tussen je oren!’
Films over ‘gekke’ mensen, de zelfdoding van een klasgenoot, die ene ‘vreemde’ nonkel,… zorgen voor een gekleurde en vaak negatieve perceptie van wat het betekent om psychisch kwetsbaar te zijn. Terwijl we dat misschien zélf ook meer zijn dan we durven vermoeden.
Geestelijke gezondheid én kwetsbaarheid hebben me altijd heel erg geboeid. En wat eerst een rationele interesse was – proberen te begrijpen wat er gebeurt – werd doorheen de jaren een empathisch verlangen om verhalen te ontdekken, ervaringen te horen en mezelf daar ook in te herkennen.
‘Tussen mijn oren’ wil net dát zijn: een impressie van wat mensen ervaren wanneer psychische kwetsbaarheid hun leven tijdelijk of blijvend bepaalt. Mijn ambitie is om daarin vooral herkenbaarheid te vinden en tonen. Herkenbaarheid die voor verbinding zorgt en het stigma doorbreekt.
Brenda en Elke zijn twee krachtige dames die hun verhaal met me hebben gedeeld en zich door mij hebben laten fotograferen, met niets anders op hun huid dan de projecties die hun ervaringen verbeelden. Hun naaktheid is een oproep naar de kijker: ‘Dit ben ik, kwetsbaar en krachtig, met mijn ervaringen als spiegel voor je eigen verhaal. Kijk naar mij en zie jezelf.’
‘Tussen mijn oren’ is niet af en zal dat waarschijnlijk nooit zijn. Want elk verhaal en elke ervaring is uniek.
Dus blijf ik die verhalen beluisteren en die ervaringen verbeelden.
make-up en haar An Cornelis (bienswanjee.be) en Elisa Utzeri (@elisautzeri)
wat jij ziet
is wat ik wil dat jij ziet
Ik staar
breekbaar
blindelings
(© Elke)
Zelden omarm ik de angst, te weinig spuug ik hem uit, al te vaak vertrappel ik hem.
Ik heb geleerd dat ik het dan dubbel en dik terug krijg in mijn gezicht.
Gezichtsverlies als het ware.
(© Elke)
flinterdun maar ijzersterk is het web dat mij omsluit
getooid met de parels van mijn pijn
Het knettert in mijn hoofd, mijn spieren staan gespannen, mijn ademhaling is té kort en mijn lijf schreeuwt het uit!
(© Brenda)
waar enkel de schichten zichtbaar zijn
woedt binnenin de storm
we zijn met twee
samen in deze zee
met wilde golven
blijf je mee surfen met mij
in deze brij
onder zeeschuim bedolven?
(© Elke)
Deze serie werd een eerste keer tentoongesteld in juli 2021 in de oude villa bij Bar Plas in Mol-Wezel.