Vanessa
dat je een toren bent. draken
hebt
dat die draken slapen. ze
slapen. slechts
hun adem verraadt ze. maar er
komt geen prins in. geen prins
komt bij je binnen. je bent te veel
toren voor ze
ze hoeven niet eens je draken
te zien
Mira II
niet het breken. wel het lijmen. het
ongeboren blijven. het blijven
en opnieuw
het opnieuw niet
het einde
een einde als een giechelend meisje
lief klein giechelend
EINDE
als een punt tussen punten
die zich op gelijke afstand
rond een leven leggen
Vincent
het moe zijn bij het ontwaken omdat het slapen
is uitgebleven
dan maar een leven bekeken, herbekeken, op pauze
gezet en teruggespoeld
het blijven breken van steeds hetzelfde glas. waar
begint de barst. herbekeken en terug-
gekeerd. soms blijft een nacht –
Mira I
geen man onder het zand. niet één. alleen zijn ingehouden
leven als een bevroren vogel. voor eeuwig gapend
op de rand van een hart van een
stevige vrouw
Deze serie werd een eerste keer tentoongesteld in juni 2017 in de Academie voor Beeldende Kunst in Mol.

In het najaar van 2019 sierden de foto's de kunstmuur bij eetcafé de Gelmel in Hoogstraten.

In de zomer van 2020 was de reeks te zien bij huiskamerrestaurant Pepper&Mint in Borgerhout.
↑Back to Top